IK-werk aan werkplezier

Waaraan herken je een burnout?

Gepubliceerd op 19 december 2011 door Petra van Reek

 

Een klant die ik gecoacht heb omschreef burnout als 'wel 1000 keer moe' naar het gelijknamige boek van Odette Meyer. Intense vermoeidheid is één van de kenmerken van een burnout, maar er zijn er meer.

 

Voordat ik deze noem, zal ik eerst aangeven wat burnout is en waarin burnout verschilt van overspanning. Voor de oplossingsgerichten onder ons sluit ik het artikel af met een aantal tips over wat je kunt doen als je deze kenmerken bij jezelf herkent.

 

Wat is een burnout? In recente wetenschappelijke literatuur wordt burnout omschreven als 'een vorm van langdurige vermoeidheid die in verband staat met ervaren stress op het werk en onderscheiden kan worden van andere psychologische klachtenpatronen (klinische depressiviteit), terwijl er geen sprake is van psychiatrische stoornissen' (bron: Stress, productiviteit en gezondheid van Prof. d.r. A.W.K. Gaillard, 2011). Ondertussen is ook bekend dat een burnout niet alleen veroorzaakt wordt door werksituaties. Privé-omstandigheden kunnen ook leiden tot een burnout, al dan niet in combinatie met werk.

 

Burnout en overspannenheid worden soms als synoniemen gebruikt, maar het is niet hetzelfde. Bij overspannenheid is er een aanwijsbare kortetermijnoorzaak. In de afgelopen drie maanden ben je bijvoorbeeld verhuisd, van baan veranderd of gescheiden. Een gevoel van labiliteit en opgejaagdheid staan voorop, maar je hebt nog wel energie. 

 

Burnout daarentegen is het gevolg van chronische stress. Je hebt het zelf misschien niet eens gemerkt, maar je bent al jaren over je grenzen heen gegaan en ineens gaat het niet meer. Je voelt je volledig opgebrand, energieloos, wel 1000 keer moe. De klachten zijn ernstiger dan bij overspannenheid en herstel duurt veel langer, soms wel 2,5 jaar met blijvende restverschijnselen zoals concentratieproblemen en overgevoeligheid voor stress.

 

Wat zijn de kenmerken van een burnout? 

 

1. Emotionele uitputting

De accu is leeg, zowel mentaal als fysiek. Je hebt veel last van vermoeidheid en concentratieproblemen. De uitputting wordt veroorzaakt door aanhoudende werkstress, zoals: een hoge werkdruk, tijdsdruk, confrontaties met klanten etc.

 

2. Distantie ten opzichte van het werk

Je voelt je minder betrokken bij het werk dan voorheen. Je wordt cynisch en je neemt afstand van je werk, de organisatie, klanten en je collega's. Je trekt je terug om jezelf te beschermen tegen negatieve emoties. Dit is een opvallend kenmerk omdat mensen je zo niet kennen. Voorheen was je de ideale collega die goed functioneerde. Je was altijd heel betrokken, ambitieus, plichtsgetrouw en een echte doorzetter. Pines & Aronson omschrijven het heel treffend: 'om te zijn opgebrand, moet men eerst in vuur en vlam hebben gestaan'.

 

3. Gevoel van verminderde bekwaamheid

Je hebt het gevoel dat je niet goed functioneert, dat je in professioneel opzicht tekort schiet. Hierdoor twijfel je aan je eigen kennis en vaardigheden.

 

Herken je jezelf in bovenstaande kenmerken? Het kan zijn dat je burnout dreigt te raken of al bent. Ga voor een goede diagnose en behandeling naar een burnoutspecialist, bijvoorbeeld een psycholoog, psychotherapeut, coach of haptotherapeut die gespecialiseerd is in burnout. Raadpleeg ook je huis- of bedrijfsarts om medische oorzaken uit te sluiten. Bij een burnout zijn er vaak zo'n vijftien sessies van een uur nodig voor herstel. Realiseer je dat hoe langer je doorloopt met burnoutklachten, hoe langer je herstel duurt.

 

Wat kun je doen als je burnoutklachten bij jezelf herkent? Hieronder geef ik je drie tips.  

 

Drie tips voor hardwerkende professionals met stress- en burnoutklachten: 

 

1. Ga tijdelijk wat minder werken zodat je kunt uitrusten en aan je conditie kunt werken

Een goede behandeling van burnout start met aandacht voor lichamelijk herstel. Dat betekent goed en regelmatig slapen, gezond eten, maximaal vier glazen alcohol per week drinken, ontspanningsoefeningen doen en regelmatig bewegen. Beweging is belangrijk om afvalstoffen af te voeren en je te ontspannen (zeker voor hoofdwerkers), dus doe dit ook als je moe bent. Het helpt echt! Maar overvraag jezelf niet en neem na de inspanning ook weer tijd voor ontspanning. Moeite met inslapen? Doe dan 's avonds geen inspannende dingen meer.

 

2. Maak een overzicht van je energiegevers en je energievreters in werk en privé. Vermijd de energievreters en doe meer met je energiegevers

Wat geeft jou energie en wat kost jou energie? Neem in je overzicht de volgende categorieën op: sociale contacten (vrienden, collega's e.d.), hobby's, werk, vrijwilligerswerk, persoonlijke eigenschappen (sterke kanten waarmee je jezelf kunt helpen), financieel, opleidingen, relatie/gezin/familie, werk (inhoud, uitdaging, waardering, leiding e.d.), huishouden, geloof/zingeving, toekomstbeelden/idealen. Om gewicht te geven aan je energiegevers en -vreters kun je ze een score geven van 0 tot 10, waarbij 0 staat voor 'geeft/kost heel weinig energie' en 10 voor 'geeft/kost heel veel energie'. Zo geeft je overzicht je ook inzicht.

 

3. Pak de oorzaken van je klachten aan

Veel mensen denken dat ze met een weekendje weg er wel weer tegenaan kunnen. Natuurlijk helpt het je om even op adem te komen, maar je lost er de oorzaken van je klachten niet mee op. Vaak is het een combinatie van factoren die gerelateerd zijn aan je werk, je privéleven en je persoonlijkheid. Je hebt de afgelopen jaren bijvoorbeeld veel ingrijpende reorganisaties meegemaakt, de werkdruk is altijd hoog, je hebt vaak boze klanten aan de telefoon, thuis ben je de steunpilaar voor je partner en door je behulpzaamheid heb je moeite met nee zeggen. Als je het gevoel hebt hier niks aan te kunnen veranderen, maak dat dan eens bespreekbaar met je manager. Misschien zie je mogelijkheden om de druk te verlagen over het hoofd. Kom je er samen achter dat het vooral in jouw persoonlijkheid zit? Vraag dan om een persoonlijk coachingstraject bij een burnoutexpert die oog heeft voor jouw persoonlijkheid én jouw werkcontext.

 

© Petra van Reek | IK-werk

 

Ik ben benieuwd naar jouw reactie!

Wat zijn jouw ervaringen met het herstellen van een burnout? Welke tips vind je nuttig en welke zou je andere lezers nog willen meegeven?

Reacties
Ik heb een burnout gehad 7 jaar geleden. Hoewel ik niet 7 jaar thuis op de bank heb gelegen. Ik ben vrij snel weer gaan werken, maar in een ander land en op een ander niveau. Dat had ik nodig om te overleven. Ik moest uit mijn omgeving en ik moest ook ander werk doen. Doordat ik moest overleven, ik ging weg zonder geld, kon ik niet gaan dagdromen, ik moest door. In die tijd heb ik ook nog mijn zoon opgevoed. Hoewel hij wel onder mijn situatie heeft geleden, heb ik hem een betere opvoeding kunnen geven dan wanneer ik niet was vertrokken. De burnout kwam vanuit mijn privé situatie. Ik was kostwinner en zeer succesvol. Daardoor kwam ik in een situatie waarin ik werd benijd o.a. ook door mijn exman. Hij stelde steeds grotere eisen en al mijn resultaten werden afgedaan als ´geluk hebben´. Wat ik presteerde werd enorm gebagatelliseerd. Verder vond hij het niet nodig dat meer aanwezig was voor de opvoeding van mijn zoon, waar ik veel voldoening uithaalde. Een privéleven was door mijn werk moeilijk op te bouwen. Ik hield zielsveel van mijn werk en ook van de kennissen die ik hier door kreeg, maar ik miste een privéleven. Uiteindelijk werd ik na een ogenschijnlijk klein conflict woedend en beëindigde het huwelijk. Toen ik nog geen scheiding aanvroeg ging dit nog wel goed. Binnen een half jaar had ik mijn leven en dat van mijn zoon weer op de rails en voor mijn ex had ik een huis gehuurd. Ik leek me goed te herstellen, zo goed dat ik de wettelijke scheiding aan durfde te vragen. Die scheiding ruïneerde mijn leven compleet financieel en emotioneel. Daarna kon ik niet meer functioneren en zakte ik weg in een diepe burnout, die nooit meer is overgegaan. Na ongeveer een jaar werkte ik wel weer, maar in een ander land en op een ander niveau. Het feit dat ik moest werken om niet te verhongeren maakte dat ik bleef vechten en depressies hierdoor kon vermijden. Wat ik mis in de lectuur over een burnout is de oorzaak van de burnout. In mijn geval kwam die uit de privé situatie. Uit hard werken zonder waardering in mijn privéleven voor dit harde werk en door het constant bagatelliseren van mijn prestaties. Er werd gedaan alsof ik elke dag uit ging voor een kopje koffie en alleen maar geluk had. Het harde werk wat ik deed, werd ontkend. Zowel het werk wat ik zakelijk deed werd als ´geluk´afgedaan en het werk thuis werd zwaar bekritiseerd. Het was nooit goed genoeg. Ik zocht inmiddels mijn rust elders. Ik had een bed in mijn archiefruimte waar ik kon slapen als het allemaal teveel werd. Ik ging heel veel alleen uit. Dit alles om het toch nog maar te ´halen´. Ik denk nu dat mijn burnout in de eerste plaats werd veroorzaakt door extreem veel verdriet. Ik was nog niet volwassen genoeg omdat ik jong getrouwd was en alles wat ik bereikt had tijdens mijn huwelijk had opgebouwd. Als ik wel volwassen geweest was, had ik beter geweten hoe ik moest optreden en mijzelf tegen de constante privé (over) belasting kon beschermen. Bij mijn problemen speelde de emancipatie van de vrouw ook een rol. Cultureel werd er geen rekening mee gehouden dat ik een zware baan buitenshuis had en dat mijn exman financieel niet wilde of kon bijdragen en ook niet dezelfde rol had in mijn privéleven zoals bijvoorbeeld de echtgenote van een mannelijke kostwinner. Ik wilde ook niet dat hij de ´moeder´was van mijn kinderen en hij vervulde die rol ook niet goed. De meer afstandelijke rol als vader had hij veel beter aangekund. Mijn exman vond zelf dat hij zijn rol als huisvader goed vervulde. Ik vond dat niet. Ik had onvoldoende steun. Toen we uit elkaar gingen had ik een vrouwelijke au-pair die mij veel beter ondersteunde. Ik kreeg toen meer rust, maar toen was het al te laat. Ik knapte goed op na het uit elkaar gaan, maar ging ten onder in de wettelijke scheiding. Ik verwachte door mijn ex-man beledigd te worden, maar ik werd veel harder aangepakt door het rechtssysteem in Nederland. Geen woord van waardering over mijn harde werk om het gezin bij elkaar te houden en toch te zorgen voor een goed inkomen. Er was totaal geen begrip. Dat heeft mij heel veel verdriet gedaan. Ik ben niet de enige. Ik heb in het buitenland veel meer teleurgestelde carrièrevrouwen met kinderen ontmoet, die verbijsterd waren over de manier hoe het rechtssysteem in Nederland met hun is omgegaan. Een carrièrevrouw heeft n.l. niet de rechten van de man en ook niet die van de huismoeder. Zij is de schuld van alles en moet zowel voor haar man als voor haar kinderen opdraaien in de praktische zorg en ook in het verdienen van geld. De huisvader heeft veel meer rechten dan de huismoeder en carrièreman heeft veel meer rechten dan de carrièrevrouw. Er zijn veel vrouwen in mijn situatie, maar je hoort ze niet. Er zijn er ook vele die na jaren nog niet van hun burn-out zijn hersteld. Iedere relatie maakt oververmoeid en het lukt niet meer om op een behoorlijk niveau te presteren, in ieder geval niet voor een lange termijn en elke druk en vorm van stress om multifunctioneren (meer dan 1 focus in het leven) is teveel. Ik heb nu eindelijk de volwassenheid om zelf te kiezen en ik kies een leven zonder relatie en ik wil werk doen dat ik leuk vind, maar ik wil het ook kunnen afbouwen, zodat er tijd blijft voor een privé leven. Ik ben nog steeds na 7 jaar de scherven van mijn leven aan het opruimen en het is niet gemakkelijk. Ik durf niet eens aan een coachingsprogramma te denken! Ik word al moe bij het idee. Ik moet een stuk beter zijn voor ik weer stappen kan zetten. Ik zit overigens niet in de ziektewet, krijg geen uitkering en werk zoveel ik kan. Ik doe de mantelzorg voor mijn bejaarde moeder en zorg van afstand voor mijn 18 jarige zoon, die nu studeert. Ik heb de verstandhouding met zijn vader na jaren weer genormaliseerd. En ik heb heel veel geleerd van het gebeurde. Dat is tenminste positief. Ik zie nog wel op tegen werk al kan ik het allemaal best. Ik verlies snel energie bij sommige taken en bij andere niet. Ik kan uren lopen, maar niet 2 uur lang de post rondbrengen want dan ben ik doodmoe. Ik denk dat veel lezers (ook mannen) dit kunnen herkennen.
Geplaatst op 24-08-2014 02:43

Deel opties

E-mail dit
Twitter dit


Warning: sizeof(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /var/www/vhosts/ikwerkcoaching.nl/httpdocs/scripts/pages/blogItem.php on line 47
Plaats een reactie:
Vul in het veld hieronder het woord "werk" in.
Houd mij op de hoogte van reacties na mij